ศิลปะชีวิต ล็อกเก็ต

ประวัติ ความเป็นมา ป้ายหิน ป้ายอัฐิ


                                 
                   ศิลปะป้ายหิน และที่สถิตหลังป้ายรูปหินอ่อนความตาย
     Headstone  ป้ายเหนือหลุมฝังศพ หลักศิลา ป้ายอัฐิ เจดีย์อัฐิ ป้ายหิน หลุมฝังศพ เหล่านี้คือความหมายเทียบเคียง เป็นเสมือนหลักฐานทางโบราณคดี เมื่อก่อนจะเป็นการวางหินไว้เหนือหลุมฝังศพเพื่อเป็นเครื่องหมายเป็นแบบลักษณะของ คริสเตียน แต่ในกลุ่มของ มุสลิม ยิว หรือบางกลุ่มศาสนา ป้ายหิน จะมีการสลักชื่อวันเดือนปีเกิด หรือถ้อยข้อความ คำคมของผู้ตาย หรือคติเตือนใจ ในส่วนทางยุโรป หรือไทยเราเองนิยมทำรูปของผู้ตายติดไว้ที่ ป้ายหิน ด้วย
   นับเป็นบริบทของศิลปะแห่งความตาย ที่ต้องเจอทุกคนไม่มีใครสามารถหนีพ้น บางทีก็เป็นบริบทที่ซับซ้อน ด้วยการต่างด้วยวัฒนธรรม เมื่อศตวรรษที่ 18 ยังมี foot stone เพื่อแบ่งอาณาเขตที่ชัดเจน และเป็นป้ายบอกถึงอาณาเขตแดน
      ในแต่ละวัฒนธรรมก็ยังคงด้วยความหมายที่ใกล้ๆเคียงกัน และเพิ่มเติมด้วยศิลป์ ความซับซ้อน บางป้ายอัฐิ ถูกเพิ่มในโบสถ์ วิหาร เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าของป้าย หรือเพื่อแสดงถึงฐานะทางสังคม ความรัก ความสำคัญของบุคคลผู้ล่วงลับ บางสังคมเน้นโดยหลักเพื่อแสดงถึงฐานะทางสังคมโดยเฉพาะ ความซับซ้อนด้วยบริบทอย่างนี้ ปะปนด้วยความคิดความรู้สึกหลายอย่าง
     แต่เหล่านี้คือ เพื่อรำลึกถึงเขา การไว้ทุกข์  และเพื่อแสดงถึงความรู้สึกถึงของบุตรหลานที่สร้าง หลักศิลาป้ายหินเหล่านี้ให้
     โดยมาตรฐาน ป้ายหลุมฝังศพ ป้ายอัฐิ ป้ายบรรจุอัฐิ ส่วนมากจะนิยมการใช้หินทำ ไม้ ก้อนหิน แต่ปัจจุบันนี้จะนิยมใช้หินทำที่สุด เพราะความทนทาน และทนแบบหลักศิลา เป็นอนุสรณ์สถาน โดยแยกได้เป็น
     ป้ายหินอ่อน ค่อนข้างนิยมมาก เพื่อการทำรูปฝังไว้ในหิน ให้ความทนทานสูง ด้วยการผลิตด้วยเทคโนโนโลยี่เฉพาะทาง ใช้เตาเผาเซรามิคโดยเฉพาะ ซึ่งถูกพัฒนามาทุกยุคสมัย และยังสามารถ พิมชื่อติดไว้ได้ยิ่งเพิ่มความนิยมมากขึ้นทุกวัน และราคาไม่ได้สูงเกินเมื่อเทียบกับคุณภาพที่ได้รับ
ป้ายอัฐิ ขาวดำคลาสสิค


     หินแกรนิต นิยมเพื่อการแกะสลักตัวอักษร
     หินทราย ทำการแกะสลักง่าย แต่ความทนก็ยังน้อยกว่าหิน 2 ชนิดแรก
     ไม้ ในยุคสมัยนี้ได้รับความนิยมน้อยมาก เพราะความทนที่ขาดหายไป แต่ได้รับความนิยมในยุคสมัยก่อน แต่ความเสื่อมสลายที่ง่ายเกินไป ในทุกวันนี้จึงแทบไม่มีใครใช้วัสดุตัวนี้
     โดยสรุปแล้ว ในช่วงเวลา ยุคสมัย ความนิยมในเขตพื้นที่มีความแตกต่างกัน บ้าง แต่มีความใกล้เคียงกันสูง คือเพื่อแสดงถึง ถ้อยวลี คำคม เพื่ออนุชนรุ่นหลังได้ปฏิบัติตาม เพื่อแสดงถึงถ้อยความเจตนาของบุคคลที่จากไป ทั้งเพื่อแสดงถึงฐานะทางสังคม ความโดดเด่นทางสังคม
     แต่สิ่งหนึ่งที่น่าเชิดชูอีกประการคือ การแสดงออกถึงความรัก เคารพ กตัญญูต่อผู้มีคุณ ที่เหล่าอนุชนได้ทำการสร้างถาย ชีวิตเบื้องหลังความตายไม่มีใครบอกเล่า แลพิสูจน์ได้จริง ว่ามีอะไรรออยู่ แต่ความดีที่ท่านกระทำไว้  แลความดีที่บุตรธิดาได้กระทำให้ เหล่านี้เองที่น่าบูชา เชิดชู แลปฏิบัติตาม ด้วยรัก ด้วยศรัทธา ไม่มีใครดีเต็มร้อย แต่นั่นคือ พ่อและแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ซึ่งไม่ได้มีหลายคนในชั่วชีวิตหนึ่ง มีท่านเดียว คนเดียว
                                               ขอให้ท่านมีความสุข และเจริญตลอดไป
                                                                  ศิลปะ ป้ายหิน


 ป้ายอัฐิ แบบสี

ป้ายอัฐิ ป้ายบรรจุอัฐิ


 ป้ายอัฐิสื่อถึงความเจริญ


     บ่งบอกถึง ความทรงจำ ชีวประวัติ เรื่องราวชีวิตแต่ละบุคคลในชั่วอายุหนึ่งๆ พบเจอเรื่องราวมากมาย ชีวิตบางคนเป็นแรงผลักดัน แรงบัลดาลใจให้คนนับล้าน ทำตาม เป็นแบบอย่าง หลายๆคนมีชีวิตที่ธรรมดาๆ ไม่แตกต่าง ไม่โด่งดัง แต่เป็นที่จดจำในระดับญาติพี่น้อง และผองเพื่อน  บางคนมีชีวิตเงียบสงบ เช่น คนจำศีล ใครจะรู้ได้ว่าแต่ละคนมอบคุณค่า ให้คุณประโยชน์อะไรใดๆเป็นของขวัญไว้ให้เราบ้าง
   
     ซึ่งการวัดระดับ จากความเห็นแก่ตนและการเข้าข้างตัวเองของคนนั้น ลึกล้ำเกินข้อกำหนด ดั่งคำกวีเอก ทะเลลึกยากหยั่งวัดยังวัดได้ แต่จิตคนนี้ ยากแท้เกินวัดหยั่งถึง  แต่ด้วยคุณธรรมความสำนึก กตัญญูที่มี ทุกคนมีเพียงแต่มากน้อยต่างกัน หรืออาจถูกซ่อน ณ หลืบร่องไหน ด้วยจิตสำนึกความเป็นไทยย่อมมีกันทุกคน ต่างเพียงระดับเข้มข้นต่างกันเท่านั้น  ของดี ฉ่ำเย็น หอมหวล ต้องเอาออกมาใช้
 อนุสรณ์ล็อกเก็ตหิน
 

     เพราะสุดท้ายลมหายใจ ไม่เคยมีผู้ใดพ้นหลุมฝังศพสักเจ้า แลสักราย ไม่ว่าจะยากดีมีจน หรือรวยล้นฟ้า ทิ้งไว้แค่คุณความดี แล ป้ายอัฐิ เป็นอนุสสติให้บุตรหลาน คนใกล้ชิด ได้ระลึก เพื่อจะได้แสดงถึงความรัก ความกตัญญู ที่ท่านได้มอบเป็นทรัพย์ ทรัพย์ที่จับต้องได้ ความรู้ ความคิด ปรัชญา ไว้ให้บุคคลข้างหลังได้ศึกษา รักษาและพัฒนาให้ก้าวหน้าต่อๆไป
   

     ชนชาติใดที่ไม่ลืม บุญคุณบรรพบุรุษ ย่อมถือเป็นชนชาติที่มีความเจริญ เป็นส่วนมาก เพราะในหลักการ การเรียนแบบ การถ่ายทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่น การนำไปปฏิบัติตาม จดจำและนำสู่การก่อกำเกิดนวัตกรรมใหม่เพิ่มมากขึ้น ในหลักวิชาการได้มีการยืนยันถึงหลักข้อนี้ แม้การประดิษฐ์นวัตกรรมใหม่ๆ หลักการก็เกิดจากการ พัฒนาจากความรู้เดิมๆ แต่ เป็นการนำมารวมและผสมกันขึ้นมา หลักวิชามันสมองของ ฝรั่งได้ระบุไว้

     ลางที เมื่อเวลาที่เรามอง ป้ายอัฐิ ป้ายบรรจุอัฐิ หน้าเจดีย์ ของบรรพบุรุษเรา หากเมื่อเราสัมผัสได้ถึงเรื่องราวของท่าน ในยามเศร้า ท้อ เราอาจ มองเห็นคำตอบ เรื่องราวของท่านอาจบอกใหเราได้รู้ว่า เรื่องหนักๆที่เราเจอ และคิดว่ายากตอนนี้  ในยุคสมัยของท่าน ท่านลำบากกว่าเรามากมายนัก ความลำบาของเราตอนนี้ เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่ท่าน ดำเนินชีวิต ต่อสู้ ดิ้นรน และผ่านมาได้ อยู่ได้  และทนได้ จนสำเร็จ แล้วเราล่ะ กับสิ่งที่เจอ เราจะเดินต่อได้ไหม ทำได้ไหม.........คำตอบอยู่ที่.. คุณเอง

 ป้ายอัฐิ ป้ายหิน


                                                      ด้วยสำนึกรักในแผ่นดิน บรรพบุรุษ
                                                                       ทีม ป้ายหิน

พลังใจ กำลังกาย

 ผ่อนคลายนะ


     ชีวิต ที่ละเลงด้วย ปัญหาและหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบ ด้วยไม่สามารถจริงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง พันธะหน้าที่หลายอย่าง อาจทำให้บางที เราหมกมุ่น จมปลัก ลืมอะไรหลายๆอย่าง ลืมความจริงที่เป็นพื้นฐานของชีวิตไป  ลืมว่าอะไรจริงๆที่มีความสำคัญคัญมากกว่า เงิน ทอง ทรัพย์สิน หลงมัวเมาจมปลักควานหา  

      นำมาซึ่งชีวิตไม่สมดุล ควรมีทางออก ควรมีเวลา หยุด เพื่อให้เราได้มีโอกาสคิด และตัดสินใจว่า เราจะเริ่มเดินจากตรงไหนดี เป็นการหยุดเพื่อเดินต่อ ไม่ใช่หยุดเพราะ หยุดจริงๆ  หยุดแบบนี้ทางธรรมเรียกว่า นิพพาน ทางโลกเรียกว่า ตาย แต่ในทางสุดโต่งอีกทาง คือเราเรียก ศรีธัญญา สติไม่ค่อยดี บ้านะ แต่ว่าอาจโง่ด้วยรึป่าว... ก็ค่อยๆว่ากันไป
 

     รองเท้าคู่เก่าๆ ราคาหลักร้อย อาจมีคำตอบ ให้เรา ซึ่งบางคำตอบ อาจเป็นคำตอบง่ายๆ คำตอบแบบเด็กๆ คำตอบที่เราถามเด็ก เด็กอาจตอบได้ ไม่ใช่เพราะผู้ใหญ่ไม่ฉลาด แต่เพราะเขามีความอยากครอบงำ กิเลส  และความคิดมากเกินไป เขาจึงหลงลืม วิธีการขั้นพื้นฐานไป


 รองเท้า ก้าวต่อไป


   
     ตื่นเช้ามา พร้อม รองเท้า คู่เก่า เดินตรงไปที่สนาม แล้วลองออกก้าววิ่ง ถ้าเราไม่ได้วิ่งมา หลายเดือน หรือหลายปี หรือไม่เคยวิ่งเลยเกือบ 10 ปีแล้ว ธรรมดาในเส้นทางที่เราเหมือนเคย แต่ไม่คุ้นเคย ก้าวแรกๆ จะเป็นก้าวที่ลำบาก มีความเจ็บทางกาย เนื้อผิว เพราะความไม่คุ้นของสภาพร่างกาย เหมือนก้อน เนื้อ รูขุมขน เขาไม่วิ่งมานาน จึงเกิดความเครียด เจ็บแสบ ปนคันๆ และยิ่งวิ่งยิ่งแสบคัน จนวิ่งต่อไม่ไหว ให้เราค่อยๆชลอตัว และ หยุด "แต่เราหยุดเพื่อ เริ่มใหม่" หยุดเพื่อให้ร่างกายเขาปรับสภาพ ผ่อนคลาย สงบ และเริ่มวิ่งใหม่  แต่ความพยายามรอบนี้ ก็เจ็บแสบเหมือนเคย วันแรก รอบแรก ต้องหยุดแล้วไป หยุดแล้วไป กว่าจะครบ 5 รอบสนามเล็กๆ เล่นเอาเหนื่อยใช้ได้
   



                       ทุกสิ่งถ้าเรามองเห็น  เขามีคุณต่อเรานะ มองให้ดี แม้แต่รองเท้าคู่นี้ ราคาของเขาอาจราคาแค่ 2-3 ร้อยบาท แต่เขาอาจช่วยเราแก้ปัญหา ที่มีค่ามากกว่าราคาหลายร้อยเท่า เพียงเกิดจากวิธีการว่า คุณใช้เขายังไง ใช้เขาในคุณสมบัติที่เขาทำได้ และตั้งใจ จริงใจ ดึงศักยภาพของเขาออกมาแคไหน


                          ด้วยความตั้งใจสร้างสรรค์ ผลงาน ทีม รับทำล็อกเก็ต
                               
                                                   ชีวิต และ ศิลปะ และ ล็อกเก็ต

                               

     12.17 น. ความสุข อยู่ตรงไหน

     การไขว่คว้าดิ้นรน ต่อสู้ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เราเคยตอบตัวเองบ้างไหน เราต่อสู้เพื่ออะไร วันนี้ทุกอย่างยังดำเนินไป และเหมือนยังไม่เจอจุดสิ้นสุด ซักแว้ปนึงที่พอบรรเทาความเหนื่อยได้ คือความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นแรงพลัง และให้เราได้เห็นว่า โลกนี้ เพียงแค่เรามอง เราจะเห็นว่ามีสิ่งสวยงามอยู่รายรอบกาย เสมอ.... และเสมอ


   มุมมอง ร้านกาแฟ  ภูเขา ต้นไม้ ดอกไม้ สีเขียว เป็นความชื่นสุขพื้นฐาน ที่เราแค่แว้บมอง มีอยู่ข้างๆตัว และใกล้ๆตัว แต่หลายครั้งมากๆ ที่เราไม่เคยมอง ลืมมอง เราคือธรรมชาติ ธรรมชาติสร้างเรา และเราคือผู้รักษา เก็บเกี่ยวและทำลายโดยตัวเราเอง  เราจะยืนอยู่ฝ่ายไหน  อยู่ที่เราเป็นคนเลือกข้างเอง 
     หากชีวิตดำเนินอยู่ อยากมองความงามเหล่านี้โดยตลอด  ธรรมชาติสอนเรามากมาย ธรรมชาติเปรียบดั่งครู ใบไม้มีต่างสี แต่ละสีต่างบอกความต่างของอายุ บางใบเริ่มผลิใบ บางใบเขียวขจีเต็มวัย บางใบเหลือง และเริ่มหล่นร่วง เวลาทรงอำนาจมากมหาศาล เวลาสามารถนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่ทุกสรรพสิ่ง และทุกๆชีวิต ไม่สามารถวิ่งหนีกฎข้อนี้ไปได้ ไม่ว่าเราจะยากดี มีจน หรือรวยล้นประเทศ บางทีความทนงตน หยิ่ง โอหัง ก็เป็นเรื่องชวนขำๆ หรือชวนขำทั้งน้ำตาเพราะความหยามหมิ่น...นิ่งเสีย
     เพราะโดยสัจจะ ไม่มีใครกระโดดโลดแล่นบนเวทีชีวิต ได้เกิน 150 ปีหลอก เป็นดั่งภาพมายา สร้างและทำความงาม ความดี ความสุข ที่เบียดเบียนชีวิตอื่นน้อยที่สุด และทำเท่าที่เราพยยามทำได้ให้เต็มที่  จึงน่าจะพอเป็นคำตอบ ให้เราพอมีช่อง มีเส้นทางเล็กๆ ให้เราเดินได้อย่าง พอและเพียง 

         ระหว่างทางเดิน ข้างๆทางเดินทุกเส้นทาง มีอะไรเล็กที่น่าสนใจ รอเรามองอยู่ เสมอ
                                                ค่อยๆ ก้าวไป อย่างขำๆ และน้ำตา
                                                                    ณ ชลบุรี